دانشگاه استنفورد در سال 1970 میلادی تحقیق انجام داده که بنظر خیلی از محقق ها و انسان های بزرگ می توان آن را اصلی ترین عامل موفقیت دانست.
در این تحقیق از تعدادی کودک 4 تا 6 ساله خواسته شده بود که در اتاقی بماند و فردی وارد آن اتاق می شد و یک شیرینی بسیار خوشمزه (نام آن شیرینی مارشملو است که در بسیاری از شیرینی فروشی های کشور ما نیز موجود هست) در اختیار آنها میگذاشت. به آنها گفته می شد که می توانند شیرینی را همان موقع بخورند و یا اینکه 15 دقیقه صبر کنند و بعد از 15 دقیقه شروع به خوردن شیرینی کنند و بدانند که یک شیرینی دیگر هم برایشان می آورند!
بنابراین هر کودک، دو انتخاب داشت، یا اینکه می توانست 15 دقیقه صبر کند و پس از 15 دقیقه یک شیرینی دیگر نیز جایزه بگیرد و دو شیرینی بخورد یا می توانست همان لحظه شیرینی را بخورد و دیگر انتظار نکشد.
دوربین هایی که در ان اتاق بودند، رفتار جالبی را ضبط کردند. بعضی از بچه ها به محض رفتن آن فرد از اتاق، شروع به خوردن آن مارشملو کردند. برخی دیگر کمی صبر کردند. 2دقیقه 3 دقیقه 4 دقیقه، برخی دیگر خیلی با خودشان درگیر بودند و وسوسه می شدند که شیرینی را بخورند. شیرینی را بو می کردند، نزدیک دهانشان می آوردند و بعد منصرف می شدند و شیرینی را سر جایش می گذاشتند!
در نهایت حدود یک سوم از کودکان نیز توانستند خودشان را تا پایان 15 دقیقه کنترل کنند. نکته جالب این تحقیق این است که چند دهه بعد وقتی زندگی این کودکان را بررسی کردند؛ آنهایی که توانسته بودند خودشان را 15 دقیقه کنترل کنند به مراتب انسان های موفق تری بودند.
نکته ای که میتوانیم از این تحقیق به دست آوریم این است که:
اگر بتوانیم در مواقعی از خواسته هایمان دست بکشیم و آن شیرینی های زندگی را در لحظه نخوریم و مدتی صبر کنیم، در ادامه می توانیم شیرینی های خوشمزه تر، بهتر و بیشتری داشته باشیم.
نظرات خود را در این باب بنویسید...
مهدی
