پچ پچ های مجازی

همان طور که خوب میدانیم بحث شبکه های اجتماعی مدتی است که جای خود را در ایران به بهترین شکل ممکن باز کرده است.

 به حدی در زندگی ما جدی شده اند که هر کدام از ما حداقل در 20 شبکه اجتماعی اعم فیس بوک و تلگرام و ... عضو هستیم و دائماً برای چک کردن اخبار و اطلاع رسانی ها و... ساعت های خیلی زیادی را وقت گذرانی میکنیم بدون آنکه بهره ای هرچند کنم از آنها ببریم.

خیلی دوست داشتم به جای اینکه دائماً مصرف کننده یکسری اطلاعات بی ارزشی باشیم که هیچ کدام از آنها منبع موثق علمی هم ندارند حداقل تلاشمان را برای عضویت در شبکه های تخصصی که فقط بر روی یک حوزه خاص به صورت حرفه ای هستند فعالیت میکردیم.{...}

شبکه هایی مثل تلگرام که خودم به شخصه در حدود 20 کانال آن برای اطلاع رسانی عضو هستم را به نوعی میتوان یک مخزن بسیار بزرگ از اطلاعات بی ارزشی دانست که به نوعی یک سیاه چاله زمان نیز شناخته میشوند ما را به شدت درگیر خود کرده و پسماندی جز کوهی عظیم از اطلاعات ناکارامد و دچار شخصیت و هویت چندگانه شدن و از بین بردن اهداف و خط مشی زندگی و از دست دادن اعتماد به نفس و...برای ما بجا نگذاشته است.

شبکه هایی که در یک حوزه خاص (مثل تعلیم و تربیت و ...) که باعث شده تا افرادی که در آنها عضو هستند علاوه بر این که باید نظر خود را هرچند اشتباه اعلام کنند این اثر بخشی را نیز دارد که مخاطب را فقط در یک حوزه به صورت تخصصی در گیر کرده و افراد را به ناچار مجبور به فعالیت، فکر کردن، نظر دادن میکند، خوبی این شبکه ها در این است که افراد به راحتی نظری را قبول نمی کنند، از نظر های یکدیگر به صورت منطقی انتقاد می کنند و قدرت انتقاد پذیری افراد بالا میرود و جالب تر از آن این مورد است که نظری را که هنوز تایید نکرده اند سریعاً فوروارد نمی کنند مثل شبکه هایی از جمله اینستاگرام و تلگرام و...

عمدتاً دو کروه در بحث فضای مجازی فعالیت میکنند:

الف) شبکه های مجازی عمومی که بیشتر اعضا ناظر هستند و به قصد سرگرمی وارد این شبکه ها میشوند.

ب) شبکه های مجازی تخصصی که بیشتر اعضا با مشارکت به قصد یادگیری وارد بحث میشوند که نمونه های آن کم نیستند مثل سایت متمم، فروم های تخصصی در زمینه های گوناگون و...

یک جدول برای مقایسه ی بین این دوگروه آماده کردم که به صورت مختصر تفاوت های آنها را بیان میکنند:

تفاوت گروه های الف و ب در شبکه های اجتماعی

گروه الف	گروه ب
عام بودن هدف گروه	اختصاصی بودن هدف گروه
مصرف پیام توسط اعضا	تولید پیام توسط اعضا
بحث نکردن درباره پیام و انتشار آنها	بازبینی پیام ها و بحث و گفتگو درباره آنها
کثرت و تفاوت محتوای پیام	به اشتراک گذاشتن پیام ها با مفهوم آنها
ارزشگذاری و قضاوت اخلاقی در باره پیام ها	پرهیز از قضاوت اخلاقی درباره پیام ها
تماشاگر بودن اغلب اعضا و فعال بودن 2یا3 نفر	مشارک اعضا در تولید پیام ها
در کثرت اند(تعداد نفرات)	در اقلیت اند(تعداد نفرات)

به این موضوع در اصطلاح سواد رسانه ای میگویند که خداروشکر تعداد افرادی که روزبه روز در جامعه ما فعالیت بیشتری را در این حوزه انجام میدهند، بیشتر میشوند.

امیددارم که فرهنگ غالب جامعه ما بیشتر به گرایش تخصصی شدن در زمینه های مختلف با توجه به نقد و سواد رسانه ای شدن پیش رود.