«گذشت هنر مردان خداست»
گذشت در همه جا لازمه، اونی که گذشت داره همیشه بزرگوارتره.
طبیعتاً برگواری با بزرگی فرق می کنه. گاهی آدمایی پیدا میشن که در عین بزرگی بزرگوار نیستن، برعکس این آدم ها هم پیدا میشه! کسی که گذشت داره همیشه با آرامش زندگی میکنه.
گذشت بزرگی میاره، صبوری به آدم یاد میده، و به آدم درس زندگی میده، اینا مواردی است که برای یه زندگی مطلوب باید بدست بیاریم حالا چه بهتر که همه اونها را با یه ترفند «گذشت» تو زندگی بدست بیاریم.
«عشق عبارت است از توانایی محبت کردن و محبت گرفتن...»
بدون شک بالاترین و والاترین و مقدس ترین کلمه ای که در دنیا وجود داره کلمه عشقه. بعضیا تا اسم عشق میاد یاد عشقهای بخصوص می افتن، مثل شیرین و فرهاد، لیلی و مجنون یا خدای ناکرده عشقهای خیابونی.
به نظر من هر کسی میتونه یه عاشق دلباخته باشه ولی نه از نوع عشق هایی که گفتم.
یه بازاری می تونه عاشق کا آزادش باشه و یه راننده هم می تونه عاشق ماشینش باشه و یه هنرمند عاشق هنرش.
مهم اینه که زندگی بدون عشق اساساً نمی تونه زندگی باشه. البته هیچ عشقی پاک تر و خالص تر از عشق به خدا نیست، که اگه اون عشق باشه همه عشق ها خودبخود شکل می گیرن چون خداوند خودش سردسته تموم عاشقهاست...
بشو اوراق اگر همدرس مائی
که علم عشق در دفتر نباشد
حافظ
هیمشه به خدا توکل کن و یادت باشه اون ما را خلق کرده و بالاخره روزی به طرف او بر میگردیم. ما از اوییم و به سوی او باز میگردیم.
تکرار این جمله به من آرامش میده و باعث میشه که با امیدواری زندگی کنم و کسی هم که امید داره مشکلات را به سرعت پشت سر میذاره و در مسیر موفقیت قرار میگیره.
توکل به خداوند موفقیت انسان را در کارهاش چندین برابر میکنه، تازه اگه این امر صورت نگیره بازهم می تونیم بگیم حتماً صلاحی در کار بوده و بازهم توکل داشته باشیم تا به هدفمون برسیم.
از امام رضا (ع) داریم که «توکل عین ایمان کامل به خداست»
و در آخر:
گفت پیغمب به آواز بلند با توکل زانوی اشتر ببند
یعنی ضمن اینکه با بستن زانوی شتر از فرار کردن اون مطمئنی باز هم به خدا توکل کن.
